ازم نپرس چی شد که من دل کندمو تنها شدم
کوهی بودم که ریختمو یه صخره تو دریا شدم
ازم نپرس چی بودمو چی به سر من اومده
به باغ بی برگ و درخت قطعا یکی تبر زده
سفیدی موهام بهت میگه که من تقاص سختی پس دادم
به قلبم این قناری غریب به جای آب و دون قفس دادم
خودت میدونی من به پای تو چقدر جوونیمو هدر دادم
چه عاشقونه دل به یه سراب تو جاده های خیره سر دادم
دلم پره از بی کسی از بازیهای زندگی
دلیل ظلم تو به من باید یه روز بهم بگی
بعد تو خوبم که بشم من اونو عاشق نمیشم
من دیگه با اینهمه زخم آدم سابق نمیشم
سفیدی موهام بهت میگه که من تقاص سختی پس دادم
به قلبم این قناری غریب به جای آب و دون قفس دادم
با اینهمه ترک تو زندگی چطور مچ غمامو خم کنم
این خورده شیشه های قلبمو چجوری از تو خونه جمع کنم
