خزونه خزونه خزونه خزونه
همه آدما آینه تو دستشونه
نگا کن عزیزم نگا کن عزیزم
نگا کن فقط صورت ما جوونه
شاید هیچکس حال مارو نفهمه
شاید هیچکس حال مارو ندونه
خود ما ولی تا ته قصه رفتیم
خود ما ولی خوب می‌دونیم چمونه
خزونه خزونه خزونه خزونه
همه کوچه‌ها ساکتن سردشونه
تو چشمات عزیزم منو دفن کن که
مزار پرنده توی آسمونه
عمیقی درست عین زخمام عمیقی
رفیقی همونقدر که دوری رفیقی
غروبه ازت زخم داشتن چه خوبه
درست عین صبحی که رفتی غروبه

پرنده‌ام پرندهِ پریشون و پرپر
همون خوابِ آروم همون بالشِ پر
همونی که تو خاطره‌ت جاش گذاشتی
همونی که با مرگ تنهاش گذاشتی
غروبه غروبه غروبِ خزونه
یه پاییز دلواپس هردومونه
کی می‌دونه جز تو کی می‌دونه جز من
مزار پرنده توی آسمونه
عمیقی درست عین زخمام عمیقی
رفیقی همونقدر که دوری رفیقی
غروبه ازت زخم داشتن چه خوبه
درست عین صبحی که رفتی غروبه