وی متولد سال ۱۳۴۹ در تبریز است. آهنگساز، رهبر ارکستر، نوازنده و نظریه ‌پرداز موسیقی می‌باشد. او در کودکی فعالیت خود را در زمینۀ موسیقی، نقاشی و ادبیات از سال ۱۳۵۶ در کارگاه موسیقی سازمان فرهنگ و هنر و رادیو و تلویزیون ملی ایران آغاز نمود. معلمانش در دوران کودکی «محمد امام»، «محمد حاجی‌زاده»، «خلیل برهانی» و مادرش «فرخنده حاجی زاده» نویسنده و شاعر بودند. در سال ۱۳۶۶ به تهران عزیمت کرد و از محضر اساتیدی چون «فرامرز پایور»، «مجید کیانی»، «هوشنگ ظریف» و… در زمینهٔ نوازندگی سنتور، تار و سه‌تار بهره گرفت و در عرصهٔ آهنگسازی، رهبری ارکستر، هارمونی، کنترپوان، ارکستراسیون و فرم را نزد استادان «محمدتقی مسعودیه»، «فرهاد فخرالدینی»، «امانوئل ملیک اصلانیان»، «توماس کریستین داوید»، «یوری داویتیان» و… آموخت. وی همچنین از آموزش‌های «منوچهر بدیعی»، در زمینهٔ فلسفه و تاریخ معاصر و «هوشنگ ابتهاج» در زمینهٔ تلفیق شعر و موسیقی، عروض و قافیه بهره برده‌ است.